خط بولینگ با سیستم بازگشت توپ شامل دو مسیر مستطیلی طولانی و مستقیم با مسیر های کناری و یک مسیر مرکزی برای بازگشت توپ بولینگ هستند. در جلوی خط بولینگ ، منطقهای به نام “محل آمادهسازی” (approach area) قرار دارد که شامل یک خط خطا (foul line) است که بازیکن نمیتواند از آن عبور کند.
سیستم بازگشت توپ از فضای زیر مسیر برای بازگرداندن توپ به محل آمادهسازی استفاده میکند.
در طرفین خط بولینگ ، جویها یا کانالهایی قرار دارند. در انتهای خط بولینگ ، “چاله بولینگ” (bowling pit) واقع شده که شامل پینهای بولینگ و تجهیزات مرتبط با آنها است.
تعدادی خط بولینگ بهصورت گروهی در یک سالن بولینگ قرار دارند و از تختههای چوبی بلند، واکسخورده و صیقلی ساخته شدهاند که دارای نقاط راهنما و فلشهایی برای تنظیم توپ بولینگ هستند.
خط بولینگ با سیستم بازگشت توپ، طولی معادل ۶۰ فوت (۱۸.۲۹ متر) تا مرکز پین جلویی و عرضی برابر با ۴۱.۸۷۵ اینچ (۱۰۶.۳۶ سانتیمتر) دارند.
طول کلی دو خط بولینگ با ناحیه خدمات پشتی و محل آمادهسازی جلویی برابر با ۸۶.۵ فوت (۲۶.۳۶ متر) و عرض آن ۱۱.۶۸ فوت (۳.۵۶ متر) است. عرض جویهای بولینگ ۹.۲۵ اینچ (۲۳.۵ سانتیمتر) و عمق آنها ۱.۸۷۵ اینچ (۴۷.۶ میلیمتر) است. طول محل آمادهسازی معمولاً ۱۵ فوت (۴.۵۷ متر) است.
شرکت آسیم، به عنوان مشاور، طراح و مجری زمین های ورزشی در سراسر کشور فعالیت دارد.
چگونه در بولینگ امتیاز کسب میکنید؟
امتیازها با غلتاندن توپ بولینگ در خط بولینگ و برخورد به هر یک از ۱۰ پین به دست میآیند. هر پین یک امتیاز دارد و هرچه تعداد بیشتری از پینها را بزنید، امتیاز بیشتری کسب میکنید. اگر توپ به جویهای کناری مسیر (gutter) بیفتد، امتیازی به دست نمیآورید.
طول یک مسیر بولینگ چقدر است؟
طول خط بولینگ از خط خطا (foul line) تا اولین پین (headpin) برابر با ۶۰ فوت (۱۸.۲۹ متر) و عرض آن ۴۲ اینچ (۱۱۰ سانتیمتر) است، که جویهای کناری در این اندازه لحاظ نشدهاند. همچنین، ۱۵ فوت (۴.۵۷ متر) فضای آمادهسازی و انتظار قبل از خط خطا وجود دارد که برای آماده شدن جهت پرتاب بعدی استفاده میشود.
بولینگ چه زمانی اختراع شد؟
نوعی از بولینگ به سال ۳۲۰۰ قبل از میلاد در مصر بازمیگردد. شکل نزدیکتری به بازی امروزی حدود ۲۰۰۰ سال پیش شکل گرفت، زمانی که سربازان رومی در حال پرتاب سنگ به سمت سنگهای بلندتر و باریکتر بودند تا ببینند چه کسی میتواند تعداد بیشتری را بزند.