زمین شمشیربازی، که به آن پیست (Piste) گفته میشود، برای مسابقات و تمرینات شمشیربازی به صورت گروهی یا انفرادی استفاده میشود.
انواع مختلف پیست شمشیربازی شامل پیست شمشیربازی هادی لاستیکی، پیست شمشیربازی آلومینیومی و پیست شمشیربازی فلزی می باشد.
پنج خط به وضوح در زاویههای قائم روی پیست شمشیربازی کشیده شده و یک خط مرکزی عرض کل پیست شمشیربازی را قطع میکند. در هر طرف خط مرکزی، دو خط “آماده” (en-garde) قرار دارد.
در محدودیتهای انتهایی پیست شمشیربازی ، دو خط با رنگهای متمایز کشیده شده است تا شمشیربازها از موقعیت خود روی پیست آگاه باشند. هر شمشیرباز پس از هر ضربه در فاصله 4 سانتیمتری خطوط آماده قرار میگیرد. اگر خطوط موجود نباشند، شمشیربازان میتوانند به صورتی بایستند که تیغههای شمشیر در حالت کامل کشیده به یکدیگر برسند.
پیست شمشیربازی طول کلی 14 متر (45.93 فوت) و عرضی بین 1.5 تا 2 متر (4.92 تا 6.56 فوت) داد. خطوط آماده در فاصله 2 متری (78.75 اینچ) از مرکز قرار دارند و مناطق هشدار نیز در فاصله 2 متری (78.75 اینچ) از انتهای پیست واقع شدهاند. مساحت کل منطقه مسابقه در یک پیست شمشیربازی بین 2 تا 2.6 متر مربع (21 تا 28 فوت مربع) است.
Fencing | شمشیربازی
شمشیر شمشیربازی چه نام دارد؟
شمشیربازی سه نوع مختلف دارد و هر یک از آنها شمشیر مخصوص به خود را دارند.
- فویل (Foil): یک شمشیر سبک و انعطافپذیر است که برای ضربه زدن و وارد کردن thrust (ضربه به کمک نوک شمشیر) استفاده میشود.
- اپه (Épée): دومین نوع شمشیر است که شبیه فویل است، اما بسیار سختتر و محکمتر است.
- سابر (Sabre): سومین و آخرین نوع شمشیر است که برای ضربه زدن و برش (cutting) طراحی شده است.
شمشیربازی از کجا نشأت گرفته است؟
منشأ شمشیربازی به اسپانیا برمیگردد، زمانی که شمشیرزنان تمریناتی برای دوئل و دفاع شخصی انجام میدادند. شمشیربازی مدرن در قرن هجدهم در ایتالیا ظهور کرد و هدف آن نیز مشابه بود: توسعه مهارتهای شمشیرزنی با تمرکز بر حرکات پا و چگونگی استفاده از شمشیر در برابر حریف.
امتیازدهی در شمشیربازی چگونه انجام میشود؟